ബുദ്ധപ്രകൃതം
ധ്യാനത്തിന്‍റെ ഉത്തുംഗപദത്തിലാണ് ജ്ഞാനോദയമുണ്ടാകുന്നതെന്ന് ബുദ്ധമതഗ്രന്ഥങ്ങള്‍ പറയുന്നു. അങ്ങനെയാണെങ്കില്‍ ജ്ഞാനത്തിന്‍റെ പരമപദത്തിലെത്താനുള്ള വ്യഗ്രതയോടെ പിന്നീടെത്രയോ പേര്‍ ധ്യാനത്തിന്‍റെ സുവര്‍ണക്ഷേത്രത്തില്‍ പ്രവേശിച്ചിട്ടുണ്ടാകും. പക്ഷേ ഗൗതമബുദ്ധനു സിദ്ധിച്ചതുപോലെയുള്ള ജ്ഞാനോദയം പിന്നീട് ധ്യാനിച്ചവര്‍ക്കൊന്നും ലഭിക്കാതെ പോയത് എന്തുകൊണ്ട്?
സ്വന്തം പ്രവൃത്തികളെക്കുറിച്ച് നല്ല ബോധമുള്ളവരാണ് ബുദ്ധന്മാര്‍. ഇതാണ് ബുദ്ധപ്രകൃതം. തായ്വാനിലെ ബുദ്ധപണ്ഡിതനായ ടിക് ഹാന്‍റെ അഭിപ്രായ ത്തില്‍ ചെയ്യുന്നതെന്തിലും മനസ് ചെലുത്തുകയാണ് ബുദ്ധപ്രകൃതം. പ്രതി ബദ്ധതയോടെയുള്ള മനസു ചെലുത്തല്‍ എന്നു പറഞ്ഞാല്‍ നിങ്ങളിപ്പോള്‍ നടക്കുകയാണെങ്കില്‍ നടപ്പ് എന്ന ക്രിയയിലായിരിക്കണം മനസര്‍പ്പിക്കേണ്ടത്. നടപ്പിനെക്കുറിച്ച് നിങ്ങള്‍ക്ക് നല്ല ബോധ്യമുണ്ടായിരിക്കണം. നടപ്പിന്‍റെ വേഗം, താളം, ആയം, അതിനു വേണ്ടി വരുന്ന യത്നത്തിന്‍റെ തോത് എന്നിങ്ങനെ ഒട്ടനവധി കാര്യങ്ങളില്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു കൊണ്ടു വേണം നടക്കാന്‍. അങ്ങനെ നടക്കുമ്പോള്‍ നടപ്പല്ലാതെ മറ്റൊന്നും നിങ്ങളുടെ ശ്രദ്ധയിലുണ്ടാകില്ല. നിങ്ങളെ ചൂഴുന്ന മറ്റുള്ളതെല്ലാം ഉപബോധത്തിന്‍റെ തിരശീലയ്ക്കുള്ളിലാകുന്നു.
No comments:
Post a Comment